
Grammatical case
У сучаснай беларускай літаратурнай мове клічныя формы маюць пераважна адушаўлёныя назоўнікі мужчынскага роду адзіночнага ліку (асабовыя назоўнікі (браце, пане), радзей словы, якія абазначаюць іншых жывых істотаў (коце), а таксама часам неадушаўлёныя назоўнікі, звычайна ў паэтычным кантэксце (гаю). Зусім рэдка можна сустрэць клічныя формы назоўнікаў парнага (цяпер множнага) ліку (панове).
Канчатак –у: маюць назоўнікі, якія заканчваюцца на к (братку, коніку), таксама назоўнікі на зацвярдзелыя ж, ш, ч, р (мужу, пісару);
Канчатак –ю: маюць усе назоўнікі на мяккія зычныя і й (коню, краю);
Канчатак –е: маюць астатнія назоўнікі на цвёрдыя зычныя(браце, Сямёне), але некаторыя назоўнікі замест канчатку –е (або паралельна з канчаткам –е) маюць канчатак –у (сыну і сыне, дзеду)
Канчатак –а (о): маюць назоўнікі, аснова якіх заканчваецца на –г, к, ц, х,якія чаргуюцца зж, ч, ш, (друг – дружа, купец – купча, хлапец – хлопча, хлапчо).
Кто-то использует, кто-то нет. Но используется повсеместно.
Ну элементарно. Если учитель вызывает к доске в школе, то он как говорит, например "Равнур, к доске!" Или на улице обращаются "Гражданин! Господин!" и т.д. Или в документах как пишут или в рекламмах, например: "Водитель, помни, тебя ждут дома"
0 пользователей, 1 гостей, 0 анонимных пользователей